انواع معماری ساختمان در 14 نوع

در این مقاله از سایت شرکت دکوراسیون داخلی سفید میخواهیم شما را با انواع معماری ساختمان آشنا میکنیم. تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید تا شما را به 14 نوع از معماری ساختمان آشنا بکنیم.

1.معماری کلاسیک ساختمان

یک اصطلاح چتری که به سبک‌های ساختمانی اشاره دارد که در یونان و روم باستان سرچشمه می‌گیرد، معماری کلاسیک قرن‌ها از جنبش‌های طراحی بعدی در سراسر جهان از جمله معماری نئوکلاسیک و بازسازی یونانی را تحت تأثیر قرار داده است. برخی از معروف ترین ساختمان های دنیای مدرن بر اساس طرح های یونان و روم باستان ساخته شده اند. معماری کلاسیک بر تقارن و تناسبات تمرکز دارد. ستون‌هایی با جزئیات دوریک، یونی یا کورنتی. استفاده از مصالحی مانند سنگ مرمر، آجر و بتن؛ و نقوش طراحی کلاسیک مانند قالب‌گیری داخلی، سقف‌های شیبدار متوسط، پیش‌روهای جعبه‌ای، اطراف درهای تزئینی و پدیوم‌های شکسته روی درب ورودی.

در حالی که معماری کلاسیک تا حد زیادی با مدرنیسم و معماری معاصر در قرن بیستم جایگزین شد، معماری کلاسیک همچنان به سبکی که به سبک “کلاسیک جدید” تغییر نام داده است، ساخته می شود.

2.معماری نئوکلاسیک ساختمان

معماری نئوکلاسیک به سبکی از ساختمان‌ها اطلاق می‌شود که در طول احیای معماری کلاسیک یونان و روم ساخته شده‌اند، که در حدود سال 1750 آغاز شد و در قرن 18 و 19 شکوفا شد. در حالی که معماری احیای یونان از عناصر کلاسیک، مانند ستون‌هایی با جزئیات دوریک، یونی، یا کورنتی استفاده می‌کند، نئوکلاسیک با احیای کل مقیاس حجم‌های کلاسیک کل و اغلب در مقیاس بزرگ مشخص می‌شود.

برخی از معروف ترین و به راحتی قابل تشخیص ترین ساختمان های سازمانی و دولتی در اروپا و ایالات متحده به سبک نئوکلاسیک هستند، مانند کاخ سفید و ساختمان کنگره ایالات متحده.

3.معماری صنعتی ساختمان

یک اصطلاح چتری که برای توصیف ساختمان‌هایی که برای تسهیل نیازهای صنعت ساخته می‌شوند، استفاده می‌شود. ، برج های آب، سیلوهای غلات، کارخانه های تقطیر، آبجوسازی ها، پالایشگاه ها، نیروگاه ها و سایر سازه های سودمند. اولین ساختمان های صنعتی در دهه 1700 در طول اولین انقلاب صنعتی که عمدتاً در بریتانیا از حدود 1760 تا 1830 رخ داد ساخته شد.

اما امروزه وقتی به معماری صنعتی اشاره می‌کنیم، بیشتر به ساختمان‌هایی اشاره می‌کنیم که در واکنش به استفاده گسترده از مصالح جدید مانند فلز و بتن و همچنین روش‌های تولید انبوه ناشی از انقلاب صنعتی دوم در اواخر نوزدهم پدید آمدند. اوایل قرن بیستم، و بلوک های ساختمانی برای معماری مدرن را تشکیل دادند. ویژگی های معماری صنعتی ممکن است شامل پلان های بزرگ و باز باشد. سقف بلند؛ مواد خام خام مانند بتن، آجر و فلز؛ عدم وجود تزئینات در نمای ساختمان; آجرهای اکسپوز، کانال کشی و لوله کشی؛ و پنجره های بزرگ فلزی.

4.معماری باهاوس ساختمان

معماری باهاوس برخواسته از مکتب تأثیرگذار آلمانی است که توسط والتر گروپیوس (1883-1969) در اوایل قرن بیستم تأسیس شد، که هدفی آرمان‌شهری برای ایجاد شکلی کاملاً جدید از معماری و طراحی برای کمک به بازسازی جامعه پس از جنگ جهانی اول داشت. با سنتز هنرهای زیبا، صنایع دستی، طراحی، معماری و فناوری، باهاوس طراحی منطقی و کاربردی را ترویج می‌کرد که فرمی را در بر می‌گرفت که از عملکرد پیروی می‌کرد، کمتر اخلاقیات بیشتر است.

همه ساختمان‌های باهاوس شبیه هم نیستند، اما به طور کلی از تزئینات اجتناب می‌کنند تا بر طراحی ساده، منطقی و کاربردی تمرکز کنند. از اشکال هندسی ساده مانند مثلث، مربع و دایره استفاده کنید. عدم تقارن؛ استفاده از مصالح مدرن مانند فولاد، شیشه، بتن؛ سقف های مسطح؛ دیوارهای پرده شیشه ای؛ نماهای صاف زمانی که گروپیوس و سایر اعضای برجسته باهاوس در دهه 1930 به ایالات متحده مهاجرت کردند و بعداً بر توسعه مدرنیسم در دهه 1950 و 1960 تأثیر گذاشتند، باهاوس به سبک بین المللی تبدیل شد. اصول معماری و طراحی باهاوس هنوز بر شکل و ظاهر اشیاء روزمره تأثیر می گذارد.

5. معماری ویکتوریایی ساختمان

اصطلاح معماری ویکتوریایی نه به یک سبک خاص، بلکه به یک دوره – دوران سلطنت ملکه ویکتوریا از 1837 تا 1901 اشاره دارد. به مکان هایی مانند آمریکای شمالی، استرالیا و نیوزلند. معماری دوران ویکتوریا با ارادت غیرقابل معذرت خواهی آن به تزئینات و طراحی داخلی پرآذین آن مشخص شده است. برخی از ویژگی هایی که به شما کمک می کند یک ویکتوریایی را از بیرون تشخیص دهید عبارتند از: سقف های شیب دار. آجر ساده یا رنگارنگ؛ شیروانی های تزئین شده؛ فینال پشت بام؛ ارسی کشویی و پنجره های خلیج; برج های هشت ضلعی یا گرد؛ و ایوان های سخاوتمندانه. فضای داخلی اغلب شامل راه پله های بزرگ است. طرح بندی پیچیده؛ سقف بلند؛ صفحات چوبی حکاکی شده پیچیده؛ و شومینه های تزئینی

6.هنر و صنایع دستی معماری

جنبش هنر و صنایع دستی واکنشی بود به سبک‌های تزیین شده و تولید انبوه معماری ویکتوریایی که طراحی دست‌ساز و استفاده از مواد طبیعی مانند سنگ، آجر، چوب، و قطعات فلزی فلزی برنز و مس چکش‌کاری شده را در بر می‌گرفت. جنبش هنر و صنایع دستی که در اواسط قرن نوزدهم در بریتانیای کبیر سرچشمه گرفت، در آغاز قرن بیستم به ایالات متحده مهاجرت کرد که شامل معماری، طراحی داخلی، منسوجات، هنرهای زیبا و غیره بود. بسیاری از سبک‌های معماری از جنبش هنر و صنایع دستی بیرون آمدند، از جمله خانه‌های محبوب صنعتگران و خانه‌های ییلاقی، سازه‌های ساده و متفکرانه که در اصل برای خانواده‌های طبقه کارگر طراحی شده بودند.

خانه های به سبک هنر و صنایع دستی متقارن هستند. پایین به زمین؛ طراحی شده برای کارایی و حداقل نگهداری؛ اغلب دارای شومینه های بزرگ هستند. سقف های کم شیب با برآمدگی های وسیع؛ تیرهای داخلی در معرض; قفسه های کتاب داخلی، صندلی های پنجره و کابینت؛ و چندین پنجره با شیشه های کوچک. ایوان های برجسته; و پلان طبقات باز

7.معماری کیپ کاد

نام معماری کیپ کاد برگرفته از منطقه ساحلی ماساچوست است که در آن سبک مشخصی است. خانه‌های کیپ‌کد، خانه‌دار و بدون زحمت، دارای خطوطی تمیز و ساده و جاودانه هستند، با عناصری مانند ستون‌ها و قاب‌های چوبی از چوب بلوط و کاج و کف‌پوش‌های چوبی. شومینه آجری؛ و کفپوش یا سدر شیک سقف و زونا.

مستعمره نشینان انگلیسی در قرن هفدهم برای اولین بار خانه های تالار و سالن های نیمه چوبی انگلیسی را متناسب با آب و هوای تلخ نیوانگلند تطبیق دادند و شکلی باکس تر و پایین تر برای مقابله با عناصر ایجاد کردند. موج دوم به نام احیای کیپ کاد در دهه‌های 1920 تا 1950 به محبوبیت این سبک کمک کرد، که در سراسر ایالات متحده گسترش یافت و در طول رکود اقتصادی و رونق مسکن پس از جنگ در دهه‌های 1940 و 50 به یک راه‌حل اقتصادی تبدیل شد. حتی در آمریکای بزرگ قرن بیست و یکمی، خانه‌های سبک کیپ کاد با ساخت‌های جدید در اندازه‌های امروزی، از خانه‌های وسیع گرفته تا خانه‌های کوچک، جذابیت نوستالژیک محبوب خود را حفظ کرده‌اند.

8.معماری تودور

معماری تودور که در دوره تودور از سال 1485 شروع شد، در انگلستان آغاز شد و کلبه‌های کتاب داستان و جذابیت دنیای قدیم را تداعی می‌کند. خانه های تودور توسط صنعتگرانی ساخته شد که عناصر طراحی رنسانس و گوتیک را با هم ترکیب کردند تا سبکی انتقالی ایجاد کنند که در سراسر انگلستان گسترش یافت تا اینکه در سال 1560 توسط معماری الیزابتی جایگزین شد. سبک تودور در دهه 1890 در ایالات متحده متولد شد و تا دهه 1940 محبوبیت خود را حفظ کرد. خانه‌های تودور دارای جزئیات نیمه‌الواری هستند و تیرهای چوبی تزئینی عمودی بلندی دارند که نمای بیرونی دو رنگ ایجاد می‌کنند. با این حال، خانه‌های Tudor Revival اغلب از این ظاهر اصلی تودور برای آجر قرمز رنگ با جزئیات تزئین شده در اطراف پنجره‌ها، دودکش‌ها و ورودی‌ها اجتناب می‌کردند.

9.معماری آرت دکو

معماری آرت دکو بخشی از جنبش آرت دکو است، یک دوره طراحی مبتکرانه در ایالات متحده و اروپا در دهه‌های 1920 و 30 که قلمرو مد، هنر، لوازم خانگی و سبک‌های ساختمانی را در سراسر دهه 20 و رکود بزرگ در بر گرفت. اولین نمونه‌های معماری آرت دکو را می‌توان در پاریس، فرانسه یافت، قبل از اینکه این سبک در دهه 1930 در ایالات متحده گسترش یابد و برای همیشه بر افق منهتن با آسمان‌خراش‌های نمادین امروزی مانند ساختمان امپایر استیت، مرکز راکفلر و کرایسلر تأثیر بگذارد.

ساختمان‌های آرت دکو از موادی مانند گچ، سفال، شیشه‌های تزئینی، کروم، فولاد و آلومینیوم استفاده می‌کنند. آنها دارای جزئیات هندسی و مزین مانند شورون ها، اهرام، تابش های خورشید یا گل ها، زیگ زاگ ها و سایر اشکال هندسی هستند. بسیاری از ساختمان‌های آرت دکو دارای رنگ‌های روشن و مجلل هستند که با متضاد سیاه، سفید، طلایی یا نقره‌ای برجسته می‌شوند. و اغلب دارای اشکال مثلثی تکه تکه هستند. پنجره های تزئینی، هندسی؛ جان پناه ها و گلدسته ها.

10.معماری مدرن ساختمان

معماری مدرن به سبک معماری اشاره دارد که در اوایل تا اواسط قرن بیستم شکوفا شد. معماري مدرن با رد سبك‌هاي تزئيني گذشته نزديك، به خطوط تميز علاقه دارد. طراحی عملکردی؛ پلان های طبقه باز؛ ذخیره سازی داخلی؛ تمرکز بر موادی مانند فولاد، بتن، آهن، شیشه، چوب، آجر و سنگ؛ و تمرکز بر ادغام معماری با منظره طبیعی در حالی که فضای باز را به داخل با استفاده از پنجره های بزرگ برای ورود نور و هوای طبیعی به داخل می آورد.

معماران مدرنی مانند فرانک لوید رایت دنیای جدیدی از معماری را با طراحی کارکردی که از فرم پیروی می کند بازتعریف کردند، و تعدادی از طراحان اواسط قرن، منظره ساخته شده و دنیای طراحی داخلی را با مبلمان مدرن اواسط قرن تغییر دادند که امروزه به شدت محبوب است.

11.معماری بروتالیست ساختمان

معماری بروتالیست (دهه 1950-1970) با ساختارهای بتنی ساده، بلوک مانند و حجیم مشخص می شود (این اصطلاح بازی با عبارت فرانسوی بتن خام، béton brut است). با خطوط ساده و گرافیکی، ظاهری سنگین، پالت تک رنگ و فقدان تزئینات، Brutalism سبکی جسورانه، در چهره شما و همیشه قطبی کننده است. شاخه ای از مدرنیسم، معماری بروتالیستی قبل از اینکه در دهه 1980 محو شود و جای خود را به پست مدرنیسم و سبک های معاصر امروز بدهد، به یک انتخاب محبوب و همیشه بحث برانگیز برای ساختمان های سازمانی در سراسر جهان تبدیل شد. اما تاثیر این سبک را می توان در محصولات معاصر و طراحی داخلی، مبلمان، اشیاء مشاهده کرد.

12. معماری معاصر ساختمان

معماری معاصر عبارتی کلی است که طیفی از سبک های ساختمانی امروزی را در بر می گیرد که اغلب به طور اساسی با یکدیگر و گاهی اوقات با هر چیزی که قبلاً بوده متفاوت به نظر می رسند. معماری معاصر دوره مدرن نیمه اول قرن بیستم و دوره پست مدرن را تا دهه 90 دنبال کرد. معماران معاصر با استفاده از مصالح نوآورانه و روش‌های ساختمانی مانند منحنی‌های تولید شده توسط کامپیوتر، فناوری برش لیزری و پرینت سه‌بعدی، فرم‌های گرد، خطوط منحنی، حجم‌های نامتعارف، عدم تقارن و پلان‌های طبقه باز را می‌پذیرند. پایداری یکی از ویژگی های مهم معماری معاصر است.

13.معماری Beaux-Arts

معماری Beaux-Arts یک سبک ساختمانی است که از École des Beaux-Arts پاریس در اواخر دهه 1800 پدیدار شد و در طول عصر طلاکاری به ایالات متحده گسترش یافت. ساختمان‌های هنرهای زیبا ساختمان‌های باشکوه، نمایشی و بسیار پرآذینی هستند که از کلاسیک‌گرایی رومی و یونانی الهام گرفته شده‌اند و از سبک‌های ساختمانی رنسانس و باروک فرانسوی و ایتالیایی، مانند موزه اورسای، الهام گرفته‌اند.

معماران برجسته آمریکایی مانند ریچارد موریس، اچ. اچ ریچاردسون و چارلز مک کیم در مدرسه هنرهای زیبا در پاریس آموزش دیدند و سبک هنرهای زیبا برای پروژه های ساختمانی بزرگ در ایالات متحده، مانند کتابخانه کنگره در واشنگتن دی سی و ساختمان های برجسته مورد استقبال قرار گرفت. مانند ترمینال گراند سنترال و شعبه اصلی کتابخانه عمومی نیویورک در نیویورک. معماری Beaux-Arts در حدود سال 1930 با شروع رکود محو شد و چنین نمایش‌هایی از مجلل را غیر قابل لمس و منسوخ کرد.

14.معماری ایتالیایی ساختمان

معماری ایتالیایی به سبک خاصی از ساختمان قرن نوزدهم اشاره دارد که از معماری رنسانس ایتالیایی قرن شانزدهم الهام گرفته شده است و با تأثیرات زیبا ترکیب شده است که عناصر معماری از گذشته ای رمانتیک را نشان می دهد که برخی از قوانین سختگیرانه معماری کلاسیک رسمی را زیر پا می گذارد.

سبک ایتالیایی در سال 1802 زمانی که معمار جان نش اولین ویلای ایتالیایی را در انگلستان به نام کرونکیل در شروپشایر ساخت، متولد شد و توسط کار سر چارلز بری در دهه 1830 ترویج شد. این سبک از اواخر دهه 1840 تا 1890 در سراسر اروپای شمالی، امپراتوری بریتانیا و ایالات متحده گسترش یافت. این یک ساختمان بسیار محبوب بود که در دهه 1860 پس از جنگ داخلی در هر دو محیط روستایی و شهری در ایالات متحده مورد استفاده قرار گرفت.